|
آموزش فارسی کردن منو بدون نیاز به روت برای اندروید 4.2 به بالا به نام خدا
********************************************************************
نکات:
پای رباتیکی که می‌تواند به خوبی راه برود محققان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی توانستند پای رباتیکی تولید کنند که می‌تواند بدون داشتن دانش مربوطه از قبل، حرکت کند.
این ربات که شیوه حرکتی خود را از روش راه رفتن آهو و بوفالو یالدار آموخته، از نوعی الگوریتم هوش مصنوعی استفاده کرد تا توانایی‌اش را در این زمینه بهبود بخشد. فرانسیسکو والرو کواس، یکی از مهندسان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و مدیر تیم تحقیقاتی می‌گوید: «« اگرچه ما در زمینه علوم محاسبه‌ای قدرت زیادی داریم ولی باز هم سیستم‌های بیولوژیکی بر علوم رباتیک تأثیر خود را می‌گذارند. بنابراین انگیزه ما این بود که ببینیم آیا می‌توانیم از بیولوژی چیزی یاد بگیریم یا خیر. امیدواریم این اتفاق سبب شود پتانسیل هوش مصنوعی و ربات‌ها افزایش یابد. سعی ما بر این است تا فاصله موجود میان ربات‌ها و سیستم‌های زیست شناسی را کم کنیم تا این وسایل آهنی هر چه زودتر تکامل یابند»». ظاهر پای رباتیکی طراحی شده چندان زیبا نیست ولی تاندون‌های آن شبیه تاندون حیوانات اشاره شده می‌باشد تا بتواند پس از اینکه در جایی لغزید دوباره به حرکت خود ادامه دهد. پس از 5 دقیقه حرکت آزادانه، الگوریتم موجود در ربات می‌تواند بدون نیاز به برنامه‌نویسی شیوه راه رفتن را بیاموزد. مطمئناً رباتی که به برنامه‌نویسی آن چنانی نیاز ندارد فواید بسیار زیادی خواهد داشت چرا که برنامه‌نویسان نمی‌توانند همه اتفاقاتی که در آینده قرار است رخ دهد را پیش‌بینی کنند»».
او ادامه میدهد:«« درست مانند کودکان نوپا، سیستم طراحی شده کم‌کم شناختی از خود و محیط پیرامونش به دست می‌آورد ولی عملکردش با تکرار کردن یک اتفاق بهبود می‌یابد و در نهایت شبیه به مدلی میشود که حرکات را از آن تقلید کرده است»». والرو معتقد است که این سیستم می‌تواند در چندین مورد مانند ربات‌های یاری‌رسان، تحقیقاتی، نجات دهنده و کشف کننده فضا مورد استفاده قرار گیرد. والرو می‌گوید:«« برای مثال، در شرایط بلایای طبیعی، باید امیدوار باشید که انسان‌ها یا ربات‌هایی که برای نجات شما می‌آیند توانایی بالایی داشته باشند ولی اگر پای ربات در جایی گیر کرد و دیگر نمی‌توانست به مأموریتش ادامه دهد، آیا نباید به آن امیدوار باشیم؟ استفاده از الگوریتم‌هایی که به ماشین‌های خودران کمک می‌کنند تا بتوانند خود را از شرایط سخت نجات دهند مطمئناً به کاهش تلفات جانی در برخی سوانح کمک خواهد کرد»». لازم به ذکر است که مقاله مربوط به این پروژه تحقیقاتی در ژورنال Nature Machine Intelligence به چاپ رسید.
منابع: digitaltrends.com سافت گذر وسیله‌ای که مانع پخش هر نوع صدایی میشود محققان دانشگاه بوستون توانستند وسیله‌ای بسازند که از پخش شدن هر نوع صدایی جلوگیری می‌کند.
این وسیله که متاماده صوتی نام دارد بر اساس یک مدل ریاضی طراحی شده و نشان داده که می‌تواند با بازگرداندن 94 درصد فرکانس‌های صدای پخش شده به منبع، مانع شنیده شدن آنها شود. رضا غفاری یکی از مهندسان مکانیک دانشگاه بوستون که در انجام این پروژه مشارکت داشت می‌گوید:«« صوت و فرامین صوتی یکی از قدیمی‌ترین زمینه‌های تحقیقاتی با پیشینه‌ای قوی است. ساخت تکنولوژی‌های جدید و پیشرفت در ابزارهای محاسبه کننده به ما کمک کرد تا ارتباطات امواج صوتی را بهتر شناخته و از آنها در پروژه‌های پیچیده استفاده کنیم»». امروزه اکثر موانع صدا دارای دیوارهای ضخیم و پنل‌های صوتی هستند. این تکنیک‌ها مطمئناً تاثیرگذارند ولی اندازه بزرگ آنها برای همه جا و همه شرایط کاربرد ندارند. به همین دلیل است که غفاری و ژین ژانگ تلاش کردند تکنولوژی اختراع کنند که مانع پخش صدا میشود. با استفاده از مدل ریاضی تولید شده با تکنولوژی چاپ سه بعدی، آنها نوعی متاماده صوتی ساختند که می‌توانست کوچک‌ترین امواج صدا را به منبع خود بازمی‌گرداند. این در حالی است که اکثر پنل‌های صوتی فقط صدا را دریافت می‌کنند و آن را بازنمی‌گردانند. برای آزمایش این وسیله، محققان آن را جلوی یک اسپیکر قرار دادند. متاماده صوتی توانست 94 درصد صدا را کم کند و سبب شد تا گوش انسان از شنیدن آن اذیت نشود. این وسیله می‌تواند در فرودگاه‌ها برای کاهش صدای پرواز هواپیماها به کار رود. رضا غفاری ادامه میدهد:«« متاماده صوتی بسیار سبک بوده و هزینه تولید آن نیز پایین است. من بر این باورم که فرصت‌های استفاده از آن بسیار زیاد خواهد بود. وسیله تولید شده فعلی باریک است ولی می‌خواهیم در ادامه نوعی دیگر از آن را تولید کنیم که طراحی گسترده‌تری دارد تا کاربردهای آن بیشتر شود»». مقاله مربوط به این پروژه در ژورنال Physics Review منتشر شد. منابع: digitaltrends.com سافت گذر بازگرداندن زمان با کامپیوتر کوانتومی چند فیزیکدان با تحقیق روی کامپیوترهای کوانتومی دریافتند که می‌توانند زمان را به مدت کمتر از 1 ثانیه به عقب برگردانند.
این تیم تحقیقاتی که از ایالات متحده، روسیه و سوییس بودند، یک بیت کوانتومی را با استفاده از یک رایانه IBM از یک حالت پیچیده‌تر به یک حالت ساده‌تر ارسال کردند. در مقدمه مقاله این محققان آمده است:«« همه می‌دانیم که بازگرداندن زمان در طبیعت که اتفاقات آن با پیچیدگی رخ میدهد غیرممکن است ولی با طراحی الگوریتم کوانتومی که پیوستگی زیادی داشت توانستیم مدت بسیار کوتاهی از زمان را برگردانیم. استفاده از الگوریتم روی کامپیوتر کوانتومی IBM به ما کمک کرد تا به طور تجربی بازگرداندن زمان را در یک الکترون مشاهده کنیم»». آنطور که مجله MIT Technology Review نشان میدهد، این اتفاق در واقع بازگرداندن زمان نیست بلکه مانند نمایش دوباره یک ویدیو از چند ثانیه قبل‌تر است ولی با این تفاوت که برای انجام این کار از یک کامپیوتر کوانتومی استفاده شده است. چنین کاری به معنای جذاب بودن این تحقیق نیست»».
والری وینوکور، یکی از محققان آزمایشگاه ملی Argonne در Illinois می‌گوید:«« در مرحله اول، ما فرضیه مکانیکی کوانتومی غیر قابل برگشت بودن زمان را رد کردیم. قانون دوم ترمودینامیک می‌گوید یک سیستم ترمودینامیکی نمی‌تواند از حالت انتراپی بالا به حالت انتراپی پایین برگردد. یافته ما این است که توانستیم نشان دهیم حتی ساده‌ترین حالت مکانیکی کوانتومی نیز پیچیدگی خاص خود را دارد بنابراین نمی‌تواند به خودی خود تغییر شکل دهد»». علاوه بر تأثیر این یافته‌ها بر پیدا کردن پاسخ سؤالات پیرامون چگونگی به وجود آمدن دنیا، می‌توان از داده‌ها نیز برای حذف خطاهای کامپیوترهای کوانتومی استفاده کرد. متأسفانه یکی از چیزهایی که بعید است بشریت به آن دست یابد، ساخت ماشین زمان برای انتقال انسان‌ها به گذشته یا آینده است. وینوکور می‌گوید:«« این تحقیق کمکی به ساخت ماشین زمان نخواهد کرد. سفر کردن در زمان هم با این قضیه متفاوت است و هم ربطی ندارد و ترجیح من این است که در این‌باره صحبتی نکنم»». منابع: digitaltrends.com سافت گذر استفاده از چراغ‌های داخلی ساختمان به عنوان شارژر گروهی از دانشمندان در حال کار کردن روی پروژه‌ای به نام فوتو ولتائیک طبیعی یا OPVها هستند تا با استفاده از آن بتوانند از چراغ‌های داخلی ساختمان‌ها به عنوان منابع انرژی بهره ببرند. این تیم تحقیقاتی از دانشگاه کیوشو ژاپن نوعی برداشت کننده نور ساخته است که می‌تواند از چراغ‌های درون ساختمان انرژی دریافت کند. این افراد با استفاده از OPVها یک سلول خورشیدی طبیعی که آفتاب را دریافت و سپس به برق تبدیل می‌کند را به کار بردند و سپس همین ترفند را برای نورهای مصنوعی درون خانه مورد استفاده قرار دادند ولی این‌بار نور مهتابی و چراغ‌های کم مصرف به جای آفتاب به انرژی الکتریسیته تبدیل می‌شد.
یکی از فواید OPVها سبک، نازک و انعطاف‌پذیر بودن آن‌هاست و این یعنی می‌توانیم از این وسایل تقریباً در هر سطحی که می‌خواهیم استفاده و دستگاه‌های مختلف را شارژ کنیم. بهره‌وری OPVها نیز فوق‌العاده است به طوری که در زیر چراغ‌های LED تا 16 درصد کاربرد بیشتری دارند تا از این نظر در مقایسه با اکثر پنل‌های خورشیدی تفاوت زیادی نداشته باشند. البته کاربران باید برای تأمین انرژی از برق استفاده کنند ولی نگرانی از این بابت نداشته باشند چرا که مصرف الکتریسیته آنها زیاد نیست. در این بین، چنان‌چه نور یک چراغ در یک محیط بسته اضافه بود، امکان استفاده از آن برای تأمین انرژی دیگر وسایل مانند شارژ کردن یک گوشی فراهم است. سیستم آزمایش شده توسط محققان دارای چندین پنل با یک محیط فعال حدوداً 4 اینچی بود که به راحتی می‌توانستند آن را روی یک میز قرار دهند. یک دستگاه با این ابعاد قادر بود 4.2 ولت برق تولید کند. اگرچه انرژی تولید شده برای مصارف روزمره بسیار کم است ولی برای برخی وسایل خانگی برقی به جای وات انرژی، به میلی‌وات انرژی نیاز داریم. در حال حاضر نباید انتظار داشته باشیم با این تکنولوژی بتوانیم گوشی‌های خود را شارژ کنیم ولی مطمئناً زمانی خواهد رسید که با چراغ‌های آویزان شده از سقف منازل قادر خواهیم بود لپ‌تاپ‌ها و گوشی‌هایمان را شارژ نماییم. مقاله مربوط به این تحقیق در ژورنال Applied Materials & Interfaces به چاپ رسیده است. منابع: digitaltrends.com سافت گذر .:: This Template By : Theme-Designer.Com ::. |
 این سایت واسه اوناییه که دوست دارن از هر شاخه علم یه چیزی یاد بگیرن. ما رو از نظراتتون بی نصیب نگذارید. یا حق... (اللهم صلّ علي محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم) |
