|
نمایش قرآن‌دست‌خط حضرت‌علی(ع)+عکسقرآن منسوب به دستخط حضرت علی(ع) که با خط کوفی بر روی پوست آهو کتابت شده در نمایشگاهی با موضوع حضرت علی(ع)، در کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی به نمایش گذاشته می شود.
در این نمایشگاه، علاوه بر قرآن منسوب به حضرت علی(ع)، کتاب‌های خطی دیگری مانند شرح دیوان حضرت امیر(ع)، الزام النواصب، خطبه‌البیان، تاریخ و زندگانی علی بن ابی‌طالب، شرح نهج‌البلاغه، دعای کمیل و دعای صباح، در معرض نمایش عموم قرار گرفته است.
 کشف‌الیقین، قصیدة علویه، مناقب مرتضوی العلوی، خصایص وحی المبین، مشارق الانوار، کتاب الفضل، ارشاد القلوب، مناقب امیرالمؤمنین، علم الیقین و ...، برخی از کتاب‌های چاپ سنگی این نمایشگاه می‌باشد. در این مجموعه، کتاب‌های چاپی ارزشمندی مانند «زندگانی امام علی(ع) »، «جاذبه و دافعة علی(ع) »، «امام علی(ع)، پیشوای صدیقین»، «بر آستان مولود کعبه»، «رفتار علوی، گفتار علوی»، «راه رستگاری»، «حکمت عملی یا اخلاق مرتضوی» و ... به نمایش گذاشته شده است. نمایشگاه کتاب‌های خطی، چاپ سنگی و چاپی با موضوع حضرت علی(ع) همه‌روزه از بیستم تا آخر ماه مبارک رمضان از ساعت 8 تا 18 در تالار ورودی کتابخانة مرکزی آستان قدس رضوی، پذیرای عموم علاقه‌مندان به آثار فرهنگی و مذهبی است.
منبع : تسنیم چرا شب قدر دقیقا مشخص نیست؟یکی از آثار عمیق و ماندگار در تفسیر قرآن کریم، مباحث قرآنی سلسله جلسات استاد شهید مرتضی مطهری است که اکنون با نام «آشنایی با قرآن» در دسترس است.\
به گزارش جماران، این متفکر شهید در تفسیر سوره مبارکه قدر، انسان و اعمال او را موجب فضیلت یافتن زمان و مکان می‌داند و نه برعکس: زمان‌ها به واسطه انسان کسب فضیلت می‌کنند؛ یعنی همین قدر که زمانی را برای عبادت قرار دادند و مردمی در آن وقت عبادت کردند و انسان در زمانی عبادت می‌کند که دیگران هم عبادت می‌کنند و همه این آهنگهای عبادت با یکدیگر به آسمان بالا می‌رود، این عبادت فضیلت دیگری پیدا می‌کند.
بقیه متن در ادامه مطلب سفارش های امیر المؤمنین (علیه السلام) به کمیلو هر که ملزم نمود قلب خود را به تفکر و زبان خود را به ذکر الهی، پروردگار مملو می گرداند قلبش را از رحمت و نور ایمان.
امیر المؤمنین (علیه السلام) به کمیل بن زیاد فرمودند: ای کمیل! ترک کن رفت و آمد (زائد) خود را با مردم و مشهور مگردان خویشتن را و نام خود را از قلوب مردم محو نما و احکام دین را یاد گیر و به آن عمل کن و لب از سخن (بیهوده) گفتن فرو بند تا سالم بمانی و نیکان از تو مسرور شوند، اگر چه مردمان پست و فاجر از تو خشمگین می شوند و باکی بر تو نیست و ضرری متوجه تو نمی شود اگر معالم دین را یاد بگیری و مردم را نشناسی و مردم تو را نشناسند؛ و هر که ملزم نمود قلب خود را به تفکر و زبان خود را به ذکر الهی، پروردگار مملو می گرداند قلبش را از رحمت و نور ایمان و حکمت و به سبب تفکر و عبرت گرفتن از دیگران کلمات و سخنانی حکمت آمیز از قلب مومن خارج می شود که موجب رضایت علماء می گردد و صاحبان عقل او را تعظیم خواهند نمود و حکما تعجب خواهند کرد.۱ منبع: ۱- ارشاد القلوب،ج۲،ص۳۷. علت تأکید بر قرائت سوره روم و عنکبوتخداى تعالى در شب قدر حوادث یک سال را تقدیر می کند و زندگى، مرگ، رزق، سعادت، شقاوت و چیزهایى دیگر از این قبیل را مقدر می سازد که فرشتگان به امر پروردگار، آن را انجام می دهند و شیطان در این شب بیرون نمی‌آید تا صبح آن طلوع کند.
به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از افکار نیوز، شب قدر، شبی است که در تمام سال هیچ شبی به فضیلت آن نمی رسد و عمل در آن بهتراز عمل در هزار ماه است. در این شب برنامه های یک سال هر کس مقدر می گردد. در شب قدر ملائکه و روح که اعظم ملائکه است به اذن پروردگار، خدمت امام زمان علیه السلام مشرف می شوند و مقدرات هر کس را به امام عرضه می دارند.
«قدر» معانی متعددی همچون قدرت، تقدیر و اندازه گیرى، تنگ گرفتن، مساوی بودن یک چیز با چیز دیگر بدون کم و زیاد دارد اما در اینکه چه شبی از شب‌های ماه رمضان، شب قدر است اختلاف دیدگاه وجود دارد. آنچه موافق با سنت پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه واله) و روایات امامان معصوم(علیهم السلام) است، اینکه شب قدر در دهه آخر ماه رمضان قرار دارد و طبق نقل، یکی از شب‌های نوزدهم، بیست و یکم، و بیست و سوم است و در بین این سه شب نیز شب بیست و سوم احتمالش بیشتر است. چنانکه امام صادق(علیه السلام) فرمود: شب نوزدهم شب تقدیر است و شب بیست و یکم شب بستن و تعین و اِحکام است و شب بیست و سوم شب حتمی شدن و امضای آن است. بقیه متن در ادامه مطلب فواید نگریستن به قرآن از نگاه روایاتقرآن کریم در ماه مبارک رمضان نازل شده و تلاوت آیات قرآن و حتی نگریستن به آن در این ماه فضیلت بسیاری دارد.
به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از افکار نیوز، در روایات اسلامی، از ماه رمضان به عنوان بهار قرآن یاد شده است و بر این اساس توصیه‌ها و سفارشات فراوانی از رسول خدا(صلی الله علیه واله) و معصومین(علیهم السلام) درباره تلاوت قرآن کریم و حتی نگریستن به صفحات و آیات این کتاب انسان ساز و کلام وحی شده است. رسول خدا(صلی الله علیه واله) در پاسخ به این سوال که پیوسته نگریستن به قرآن چه فایده‌ای دارد؟ فرمودند:"هر کس پیوسته به قرآن بنگرد، تا زنده است، از بهره بینایی برخوردار می‌شود۱". امام صادق(علیه السلام) نیز درباره اینکه از رو خواندن قرآن چه ثمراتی دارد؟ می‌فرمایند: "هر کس قرآن را از رو بخواند، از بهره بینایی برخوردار است و از گناه پدر و مادرش کاسته می‌شود، هر چند کافر باشند۲". پیامبر خدا(صلی الله علیه واله) همچنین در خصوص ثواب گوش فرا دادن به تلاوت قرآن چنین فرمودند: "هرکه به یک آیه از کتاب خدا گوش دهد، برایش ثوابی دو چندان نوشته شود و هر که یک آیه از کتاب خدا تلاوت کند، روز قیامت آن آیه نوری برای او باشد۳". آن حضرت همچنین درباره این که تلاوت قرآن چه ثوابی دارد؟ می‌فرمایند: "بر تو باد به تلاوت قرآن و بسیاری یاد خدا؛ زیرا که آن در آسمان، برای تو نام (و آوازه) است و در زمین نور۴". منابع احادیث: ۱- کنز العمّال، جلد ۱، صفحه ۵۳۶، حدیث ۲۴۰۶، دانش نامه احادیث پزشکی: ۱ / ۳۱۰ ۲- الکافی، جلد ۲، صفحه ۶۱۳، حدیث ۱، ثواب الأعمال، صفحه ۱۲۸، حدیث ۱، بحارالأنوار، جلد ۹۲، صفحه ۱۹۶ ۳- کنزالعمّال: ۲۳۱۶ منتخب میزان الحکمة: ۴۶۰ ۴- الخصال: ۵۲۵ / ۱۳ منتخب میزان الحکمة: ۲۱۴ آداب بخشش در مرام علی(ع)امام اول(ع) فرمود: صدقه دهنده دست خود را ببوسد زیرا صدقات را خدا می‌گیرد. رسول اکرم(ص) فرمود: صدقه مؤمن اول به دست خدا می‌رسد و سپس به دست نیازمند می‌رسد.
 امیرالمؤمنین(ع) فرمود: ان المسکین رسول آلله فمن منعه فقد منع‌الله و من اعطاه فقد اعطی الله- شخص نیازمندی که به تو روی آورده در واقع فرستاده خداست. کسی که از کمک کردن به او دریغ کند، قطعا از خداوند دریغ نموده است و کسی که به او بخشش کند، در حقیقت به خدا بخشیده است. (نهج‌البلاغه حکمت 304)
امام در فراز دیگری می‌فرمایند: چنانچه شخص توانمند، محتاجی را از در خانه خود برگرداند، منتظر باشد که به عقوبت محرومیت و بی‌بهره ماندن از رحمت خدا دچار شود و از جرگه جوانمردان خارج خواهد شد. (غررالحکم ص 503 ج1) مرحوم نراقی می‌نویسند: مستحب است آدمی وقتی چیزی را انفاق کرد و صدقه داد، دست خود را ببوسد. زیرا که به دستی رسیده است که نایب دست خداست. امام اول(ع) فرمود: صدقه دهنده دست خود را ببوسد زیرا صدقات را خدا می‌گیرد. رسول اکرم(ص) فرمود: صدقه مؤمن اول به دست خدا می‌رسد و سپس به دست نیازمند می‌رسد. از امام صادق(ع) نقل است که: خداوند فرمود: هیچ چیز نیست مگر اینکه دیگری را موکل گرفتن آن کرده‌ام مگر صدقه را که بدست خود می‌گیرم. حتی اینکه مرد یا زن خرمائی یا نصف خرمائی را تصدق می‌کند، آن را تربیت میکنم و رشد می‌دهم همچنان که کسی کره اسب خود را پرورش می‌دهد و چون روز قیامت به ملاقات من بیاید آن را از کوه احد بزرگ تر خواهد دید. (معراج‌السعاده ص 352) ابوحمزه ثمالی می‌گوید: من با امام سجاد(ع) نماز صبح روز جمعه را خواندم. بعد از آنکه از نماز فارغ شد برخاست تا به منزل برود. من هم به دنبالش برخاستم و در خدمتش بودم. حضرت کنیزش را که سکینه نام داشت صدا زد وبه او فرمود: از درخانه‌ام سائلی و نیازمندی دست خالی برنگردد. چیزی به او بخورانید. زیرا امروز روز جمعه است. عرض کردم آخر همه سائل‌ها مستحق نیستند، فرمود: ای ثابت، می‌ترسم در میان آنان یکی مستحق باشد و ما به او چیزی نخورانیم و ردش کنیم، آن وقت بر سر ما اهل بیت بیاید آنچه که بر سر یعقوب و آل یعقوب آمد. پس به همه آنها اطعام کنید. (المیزان ج11 ص 151) نقل است که به موسی(ع) وحی شد که ای موسی: سائل را اکرام کن به دادن چیزی کم یا سخن نیکی. به درستی که پیش تو می‌آید کسی که نه انسان است و نه جن بلکه از فرشتگان است که برای امتحان از نعمتهایی که به تو داده‌ام می‌آید. لذا پیامبر اکرم(ص) تشویق می‌فرماید که کسی را از در منزل رد نکنید که شاید فرشته‌ای باشد که به صورت مردی ناآشنا برای امتحان، درب منزل می‌آید. (معراج‌السعاده ص 359-358) روش صاحبان کرم علی(ع) در یکی از جنگها با مردی مشرک در حال مبارزه بود. آن مرد عرض کرد: یا علی شمشیرت را به من ببخش. حضرت شمشیر را به او داد. مرد گفت: از تو ای پسر ابوطالب در شگفتم که در چنین موقعیتی شمشیرت را به دشمن می‌دهی. فرمود: تو دست تقاضا دراز کردی و رد کردن درخواست کننده از شیوه کرم به دور است. مرد کافر از اسب پیاده شد وگفت: این روش اهل دیانت است. آنگاه پای مبارک امیرالمؤمنین را بوسید و ایمان آورد. (هزار و یک حکایت اخلاقی ص 468 به نقل از سفینه‌البحار ج 1 ص 413) شخصی نزد امام حسن(ع) آمد و اظهار فقر و پریشانی کرد وگفت: حالم بر نداری‌ام دلالت می‌کند و مشتری آن شما هستید که صاحب کرم می‌باشید. حضرت حسابدار خود را خواست و فرمود: چقدر مال نزد تو است؟ گفت: دوازده هزار درهم. فرمود: همه را به این مرد بده که من از او خجالت می‌کشم. گفت: دیگر چیزی برای خرجی باقی نمی‌ماند. فرمود: تو آن را به حاجتمند بده و گمان نیک به خدا داشته باش که حق تعالی جبران می‌فرماید. پس همه را به آن فقیر داد و عذرخواهی کرد و فرمود: ما حق تو را ندادیم، اما به قدر آنچه بود دادیم. (همان ص 453)
منبع:باشگاه خبرنگاران
«اگر با اين شمشيرم بيني مؤمن را بزنم كه با من دشمن شود، هرگز دشمني نخواهد كرد و اگر همه دنيا را بر سر منافق بريزم كه مرا دوست بدارد هرگز مرا دوست نخواهد داشت، زيرا كه اين حقيقت بر زبان پيغمبر امي جاري گشته كه گفت: يا علي! مؤمن تو را دشمن ندارد و منافق تو را دوست نمي دارد». (نهج البلاغه، حكمت 42) علي(ع) معيار فطرت ها علي مقياس و ميزاني است براي سنجش فطرتها و سرشتها. آن كه فطرتي سالم و سرشتي پاك دارد از وي نمي رنجد ولو اينكه شمشيرش بر او فرود آيد و آنكه فطرتي آلوده دارد، به او علاقه مند نگردد ولو اينكه احسانش كند، چون علم جز تجسم حقيقت چيزي نيست. مردي است از دوستان اميرالمؤمنين، با فضيلت و با ايمان. متاسفانه از وي لغزشي انجام گرفت و بايست حد بر وي جاري گردد.
امير المؤمنين پنجه راستش را بريد. آن را به دست چپ گرفت. قطرات خون مي چكيد و او مي رفت. ابن الكواء خارجي آشوبگر، خواست از اين جريان به نفع حزب خود و عليه علي(ع) استفاده كند، با قيافه اي ترحم آميز جلو رفت و گفت دستت را كي بريد؟ گفت: «قطع يميني سيدالوصيين و قائد الغر المحجلين و اولي الناس بالمومنين علي بن ابي طالب، امام الهدي... السابق الي جنات النعيم، مصادم الابطال، المنتقم من الجهال، معطي الزكاش... الهادي الي الرشاد و الناطق بالسداد، شجاع مكي، جحجاح وفي...» (بحارالانوار، ج 40، ص 281- 282، چاپ جديدو التفسيرالكبير فخر رازي، ذيل آيه 9 سوره كهف) «پنجه ام را بريد سيد جانشينان پيامبران، پيشواي سفيدرويان قيامت، ذي حق ترين مردم نسبت به مؤمنان، علي بن ابي طالب، امام هدايت... پيشتاز بهشتهاي نعمت، مبارز شجاعان، انتقام گيرنده از جهالت پيشگان، بخشنده زكات... رهبر راه رشد و كمال، گوينده گفتار راستين و صواب، شجاع مكي و بزرگوار باوفا». ابن الكواء گفت: واي بر تو! دستت را مي برد و اين چنين ثنايش مي گويي؟! گفت: چرا ثنايش نگويم و حال آنكه دوستي اش با گوشت و خونم درآميخته است؟! به خدا سوگند كه نبريد دستم را جز به حقي كه خداوند قرار داده است. اين عشق ها و علاقه ها كه ما اين چنين در تاريخ علي و ياران وي مي بينيم ما را به مسئله محبت و عشق و آثار آن مي كشاند. (منبع: جاذبه و دافعه علي(ع)، شهيد مطهري، ص 40)
نخستين راه شناسائي هر كسي، نسب شناسي است. شناسنامه در حقيقت نوعي برگه هويت شخص است؛ زيرا هر انساني خصوصيات شخصيتي خويش را از جهات گوناگوني بويژه ارث و محيط اجتماعي و زمان خويش كسب مي كند. لذا شناخت نسب و نسبت ها از اهميت ويژه اي برخوردار مي باشد و در مسأله ازدواج به اين مهم توجه داده شده است. بقیه در ادامه مطلب
عرض می کند پدرجان! سیزده روز (معلوم است که مطلبی را می خواهد بگوید، خودش بهتر از دیگران می داند چند روز گذشته است). باز به امام حسین می فرماید: فرزندم! چند روز از این ماه مانده است؟ پدر جان ! هفده روز. آنگاه دستی به محاسن مبارکش می برد و می فرماید چیزی نمانده است که این محاسن به خون این سر خضاب بشود.
بقیه متن در ادامه مطلب .:: This Template By : Theme-Designer.Com ::. |
 این سایت واسه اوناییه که دوست دارن از هر شاخه علم یه چیزی یاد بگیرن. ما رو از نظراتتون بی نصیب نگذارید. یا حق... (اللهم صلّ علي محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم) |
